MENUMBUHKAN KESADARAN SEJARAH LOKAL PAPUA

GROWING AWARENESS OF LOCAL HISTORY OF PAPUA (VERSI BAHASA INGGRIS)
By: Jan Dirk Wabiser *


Preliminary
Each area has a local history and oral history of each and all started in the form of oral history. Such generalizations can be found everywhere, including in Papua. Papuans generally save a lot of local history that is often spoken, but not recorded in the document as written sources. Local History of Papua has not been much explored, switched on and empowered to be included in the local curriculum. By maketh as local content of teaching materials, the younger generation (students) do not lose their identity and their identity.
Exploring local history is very important since the national history is formed from a number of local historical information but it certainly has a national value. In addition, local history is the mirror away from the owner of that history. Local history of Papua to be excavated and turned on for the Papuans today do not lose their self identity. This is very urgent because kelampauan Papua help determine present and futurity expected better. Digging and turning on an awareness of local history.
Being conscious of history as confirmed by the historian of Indonesia, Satono Kartodirdjo (1993) that the nation does not know his past will lose their identity or personality. Thus, awareness of history is an inspiration and aspiration, both are very potential to evoke a sense of pride (pride) and a sense of obligation (responsibility and obligation).
Awareness of history above, also contained in the Policy outlined by Country of (1993) who have asserted that the values and historical traditions which give typical culture of the nation need to dig in, maintained, and promoted to foster the national spirit unpatriotic. This guarantee can diwujudnyatakan through awareness of history. Without awareness of human history is like life without purpose or as if we do not have a history. If the condition is so, then difficult to determine the present and future.
Tanah Papua is not terra in cognita, because it was inhabited by Melanesian people of Papua race since several centuries ago. In the process of the human journey of Papua is rich in oral tradition, oral history and local history. These riches show identification, but not much explored, turned on and empowered for the sake of national development and regional (provincial / district / city), and more specifically for the Papuans did not lose her identity both present and future.
Awareness of local history of Papua, sometimes like a closed curtain, in terms of this area certainly has a history like other regions, the difference in the feel of historical tertetak according to circumstances and the facts supporting. For example: Days So Jayapura city, there are historical nuances that accompany it. The existence of local history of a region is determined by the historical sources that support it. For the first region into the central seat of government was to ensure that area will have very important meaning for disclosure and preparation history (Turah Fortune, 2005). Areas in Papua, which first become a center of government is to Manokwari, Fak-Fak, Merauke and Hollandia (Jayapura). Why is there a regional archive office? because the document is always stored in the archives of the region and also in the library. Documents are stored is very important in regional development planning. Unlike the area since the first does not become the center of government, the state will close the curtain classic. Therefore, the source and the fact that the primary source of history is minimal, so as to uncover the veil of history would have difficulty. To uncover this second problem, we rely on oral history / oral interview.
Local History of Papua has a very important position in the reform era or the era of special autonomy for Papua Province. In the era of recorded history was the golden age of special autonomy for Papuans because it is the consciousness we also have committed to build towards a better Papua. Why is the Governor of Papua Province is now willing to build from village to town?. Is not this commitment is a sense of history?. if listened to by both candidates, programs and vice-gubernatorial candidate Papua 2006-2011 period, it is seen clearly from the historical consciousness of each candidate. The problem is how to achieve that awareness to promote daerah/0rang Papua. To build the Land of Papua, we must learn from Papua kelampauan aspect in the aspect of political, economic, and cultural pendididkan.

Historical consciousness in the various aspects / areas.

a. Consciousness in Political aspects
By studying local history, we will know clearly how the system of government which is run by the Dutch government in Papua, whether decentralization or centralization of power. Another matter relates to the division or the division of territory as is now happening in Papua. Is not the division or the division of the territory of Papua in the present follow the model that made the Dutch government?. Most important also in this section is how the role and involvement of Papuans in government. Similarly to the situation after the collapse of the integration process until the new order in Indonesia. By understanding the system and the involvement of the failures that have occurred do not happen again. The principle is to learn from the past to determine today and tomorrow better.

b. Awareness in aspects of economic history

In addition to local history of politics, we also understand how the economic life in the past, what efforts are made to economic empowerment of the Papuans. The various phenomena that occur both before and after the special autonomy not discourage people from various parts of Indonesia, mainly from Java, Sulawesi, Ambon Island, East Nusa Tenggara, even from the island of Sumatra came stuffing cities in Papua. Various ethnic groups are racing venture together with the indigenous people of Papua. Competition was running no balance. The migrants from outside Papua, while developing more advanced indigenous owners termarginalisasikan city from the assets of life and employment that are nearby are the classic reasons due to lack of ability and competitiveness. The investors and migrants develop inventasinya. Almost all types of economic enterprises, started the business of production, distribution, marketing and other services controlled by migrants. A portrait of the economic gap between migrants and indigenous people. With a sense of history, the question arises: what should be done to empower the indigenous Papuans in the economic field?.

c. Awareness of the historical aspects of the Education
By studying the history of education in Papua, we will understand well the development of education in Papua from time to time, that is how the future of education in Papua, the Netherlands, the New Order era and the period of reform / special autonomy. By reviewing the history of our education will understand the educational curriculum implemented, the effort to improve the quality of teachers, welfare, facilities and infrastructure and the final goal of the education system. Conditions today shows that progress in school participation but the quality is still very low. With kedasaran history, which needs to be done is improving the quality of learning / quality of teachers (lecturers), the quality of graduates, infrastructure (libraries and laboratories) are adequate.

d. Awareness of cultural aspects
Every tribe has a history of culture and identity that characterize them. Man and culture are inseparable. Man and culture is a very closely united. There's no way the two are separated. There is no human culture. Cultural history is a reflection of themselves from a nation, and ethnic groups because it is necessary and continue to be studied and developed by the younger generation to avoid extinction.
The phenomenon of today shows that there is degradation of cultural decadence and even culture. Culture and cultural heritage of the past difficult to sustain longer. Problem areas such as language; Papuan children no longer fluent in using their local language; about dance rather than dance wayase yospan. One aspect of culture that would occupy the highest priority to be fostered and developed, and is subsequently inherited languages of the region because it is a regional cultural identity should be preserved in life (Hardjoprawiro, 1993/1994: 31). With a sense of history we must preserve the local culture in order to remain sustainable by utilizing the momentum of special autonomy to incorporate local cultures as teaching materials of local content.

Decentralization History
Special autonomy is an era that was very appropriate for the decentralization of history. Decentralization of history can be started from the steps local governments (provinces, districts, cities) to reconstruct the local history of Papua's problems in a comprehensive (history of the village, the town's history, the history of the province / region), collecting the history of assets-whether in the form of objects, buildings, and historical documents; writing of local history, and tracking history and local leaders. Written resources about Papua contained in various documents, both in the Indonesian-language document, Dutch, Spanish, Portuguese and stored in the centers of the archives are scattered in countries that have the language. One way to do is read the document for the purposes of writing the history of Papua. For that purpose is achieved then the way in which is to educate / train a number of researchers to master a foreign language by giving priority to the Dutch language as a written document on Papua's most lots are stored in the Netherlands (Mansoben, 2006)
These local governments step is awareness of the long history, which will raise awareness of contemporary history. According Nugroho Notosusanto (1984: 6), contemporary history is the era of their lives together, ie simultaneously with both our readers and historians as well as scientifically penggarapanaya. Writing contemporary history is very important because of major changes an d fast on the present. In contemporary history, the history is seen as a movement that follow a certain path, which leads forward and could not walk from one level to another more advanced. One can only know the movement's history, either by raising or lowering the tempo, but he can not stop or change the course of history. Ali syari 'ati (1988) argues that public awareness needs to be built because it is a mirror of historical consciousness itself, and history is something ongoing process of a society which takes place according to certain laws which are deterministic, and has accumulated from the rise and fall of a community. Awareness of local history of Papua need to be built because it is the mirror self and identity that need to be developed throughout the ages.


References

Hardjoprawiro. 1993/1994. Language and Cultural Preservation Area of Compound In Indonesia Society. Jakarta: Ministry of Education and Culture

Kartodirdjo, Sartono, 1993. Approach Methodology of Social Sciences in History. Jakarta: Gramedia Pustaka Utama

Mansoben, J.R. 2006. Local History Papuans of Papua as an existence which need to be developed. Jayapura. Papua Local History Study Center.

Notosusanto Nugroho (1984) Problems of contemporary history research (An Experience). Jakarta: Inti Idayu Press.
Turah, Lucky. 2005. Growing Awareness of Local History (htt / / www.Suaramerdeka.com)

Wabiser, Y.D. 2006. Inventory of Local History of Papua. Jayapura. Papua Local History Study Center



* Author: Lecturer in History and Education Studies Program University of Cenderawasih Jayapura PPKn FKIP

======================================================================================
VERSI BAHASA BELANDA:

Groeiend besef van lokale geschiedenis van PAPOEA
Door: Jan Dirk Wabiser *


Prejudiciële
Elk gebied heeft een lokale geschiedenis en orale geschiedenis van elk en begon allemaal in de vorm van oral history. Dergelijke generalisaties zijn overal te vinden, ook in Papoea. Papoea's in het algemeen bespaart een hoop van de lokale geschiedenis, die vaak wordt gesproken, maar niet geregistreerd in het document als geschreven bronnen. Lokale geschiedenis van Papua is niet veel onderzocht, ingeschakeld en bevoegd is om te worden opgenomen in de plaatselijke curriculum. Door stuwt als lokale inhoud van lesmateriaal, de jongere generatie (studenten) verliezen niet hun identiteit en hun identiteit.
Het verkennen van de plaatselijke geschiedenis is erg belangrijk omdat de nationale geschiedenis is gevormd uit een aantal lokale historische informatie, maar het heeft zeker een nationale waarde. Bovendien, de plaatselijke geschiedenis is de spiegel uit de buurt van de eigenaar van die geschiedenis. Lokale geschiedenis van Papua te worden afgegraven en ingeschakeld voor de Papoea's vandaag niet verliezen hun eigen identiteit. Dit is zeer urgent, omdat kelampauan Papoea-helpen bij het bepalen huidige en verwachte futurity beter. Graven en het draaien op een bewustzijn van de lokale geschiedenis.
Zich bewust van de geschiedenis zoals bevestigd door de historicus van Indonesië, Satono Kartodirdjo (1993) dat de natie niet zijn verleden weet dat hun identiteit of persoonlijkheid te verliezen. Zo, het bewustzijn van de geschiedenis is een bron van inspiratie en aspiratie, beide zijn zeer potentieel om een gevoel van trots op te roepen (trots) en een gevoel van verplichting (verantwoordelijkheid en verplichting).
Bewustwording van de geschiedenis boven, ook in het geschetste beleid per land van (1993), die hebben bevestigd dat de waarden en historische tradities die typische cultuur van de natie moeten geven in te graven, onderhouden en bevorderd tot bevordering van de nationale geest onpatriottisch. Deze garantie kan diwujudnyatakan door middel van bewustmaking van de geschiedenis. Zonder besef van de menselijke geschiedenis is als leven zonder doel of als we niet een geschiedenis. Als de aandoening zo is, dan moeilijk vast te stellen de huidige en toekomstige.
Tanah Papua is niet Terra in cognita, want het werd bewoond door Melanesische mensen van Papoea-race sinds enkele eeuwen geleden. In het proces van de menselijke reis van Papua is rijk aan mondelinge overlevering, mondelinge geschiedenis en lokale geschiedenis. Deze rijkdom laten identificeren, maar niet veel verkend, ingeschakeld en bevoegd ter wille van de nationale ontwikkeling en de regionale (provinciale / wijk / stad), en meer specifiek voor de Papoea's niet te verliezen haar identiteit zowel heden en toekomst.
Bewustmaking van de lokale geschiedenis van Papoea, soms als een gesloten gordijn, in termen van dit gebied heeft zeker een geschiedenis net als andere regio's, het verschil in het gevoel van historische tertetak naar gelang de omstandigheden en de feiten ondersteunen. Bijvoorbeeld: dagen, zodat Jayapura stad, zijn er historische nuances die daarmee gepaard gaan. Het bestaan van de lokale geschiedenis van een regio wordt bepaald door de historische bronnen die dit ondersteunen. Voor de eerste regio in de centrale zetel van de regering was om ervoor te zorgen dat gebied zal zeer belangrijke betekenis voor de bekendmaking en voorbereiding geschiedenis (Turah Fortune, 2005). Gebieden in Papoea, die voor het eerst uitgegroeid tot een centrum van de regering is naar Manokwari, Fak Fak-, Merauke en Hollandia (Jayapura). Waarom is er een regionaal archief kantoor? omdat het document is altijd opgeslagen in de archieven van de regio en ook in de bibliotheek. Documenten worden opgeslagen is erg belangrijk in de regionale ontwikkeling planning. In tegenstelling tot het gebied sinds de eerste niet het middelpunt geworden van de overheid, zal de staat sluit het gordijn klassieker. Dus de bron en het feit dat de primaire bron van de geschiedenis minimaal is, om zo de sluier van de geschiedenis bloot te leggen zou zijn moeilijkheden. Op te sporen dit tweede probleem, wij rekenen op oral history / mondeling interview.
Lokale geschiedenis van Papoea heeft een zeer belangrijke positie in de hervorming tijdperk of het tijdperk van de speciale autonomie voor Papoea provincie. In het tijdperk van de geschiedenis was het gouden tijdperk van de speciale autonomie voor Papoea's want het is het bewustzijn dat wij ook hebben toegezegd op te bouwen naar een betere Papua. Waarom is de gouverneur van de provincie Papoea is nu bereid om te bouwen van dorp naar stad?. Is het niet deze toezegging is een gevoel van geschiedenis?. Als door beide kandidaten, programma's en de vice-gouverneur de kandidaat-Papua 2006-2011 periode luisterde, is het duidelijk te zien van het historische bewustzijn van elke kandidaat. Het probleem is hoe dat bewustzijn te bevorderen daerah/0rang Papoea te bereiken. De bouw van het Land van Papoea, moeten we leren uit Papua kelampauan aspect in het aspect van de politieke, economische en culturele pendididkan.

Historisch bewustzijn in de verschillende aspecten / gebieden.

a. Het bewustzijn in de politieke aspecten
Door het bestuderen van de plaatselijke geschiedenis, zullen we duidelijk weten hoe het systeem van de regering die door de Nederlandse overheid loopt in Papoea, of decentralisatie of centralisatie van de macht. Een andere kwestie betreft de verdeling of de verdeling van het grondgebied zoals nu gebeurt in Papua. Is niet de verdeling of de verdeling van het grondgebied van Papoea in het onderhavige het model volgen dat de Nederlandse regering gemaakt?. Belangrijkste Ook in dit gedeelte is hoe de rol en betrokkenheid van Papoea's in de regering. Net als bij de situatie na de ineenstorting van het integratieproces tot de nieuwe orde in Indonesië. Door het begrijpen van het systeem en de betrokkenheid van de storingen die zich hebben voorgedaan niet weer gebeuren. Het principe is om te leren van het verleden naar vandaag en morgen te bepalen beter.

b. Bewustzijn in aspecten van de economische geschiedenis

In aanvulling op de lokale geschiedenis van de politiek, begrijpen we ook hoe het economische leven in het verleden, welke inspanningen worden gedaan om de economische emancipatie van de Papua's. De diverse fenomenen die zich voordoen zowel vóór als na de speciale autonomie niet ontmoedigen mensen uit verschillende delen van Indonesië, voornamelijk van Java, Sulawesi, Ambon Island, Oost Nusa Tenggara, zelfs van het eiland Sumatra kwam vulling steden in Papoea. Verschillende etnische groepen zijn race-venture samen met de inheemse bevolking van Papua. Concurrentie liep geen balans. De migranten van buiten Papua, terwijl het ontwikkelen van meer geavanceerde inheemse eigenaars termarginalisasikan stad uit de activa van het leven en de werkgelegenheid die in de buurt zijn, zijn de klassieke redenen te wijten aan gebrek aan vermogen en concurrentiekracht. De investeerders en migranten te ontwikkelen inventasinya. Bijna alle soorten van economische ondernemingen, begon het bedrijf van productie, distributie, marketing en andere diensten gecontroleerd door migranten. Een portret van de economische kloof tussen migranten en autochtone mensen. Met een gevoel van geschiedenis, rijst de vraag: wat moet worden gedaan om de inheemse Papoea's de bevoegdheid op economisch gebied?.

c. Bewustzijn van de historische aspecten van het Onderwijs
Door het bestuderen van de geschiedenis van het onderwijs in Papua, zullen we goed begrijpen van de ontwikkeling van het onderwijs in Papoea-van tijd tot tijd, dat is hoe de toekomst van het onderwijs in Papua, Nederland, de Nieuwe Orde tijdperk en de periode van de hervorming / speciale autonomie. Door de herziening van de geschiedenis van ons onderwijs zal het onderwijscurriculum uitgevoerd, is de inspanning om de kwaliteit van leraren, welzijn, voorzieningen en infrastructuur en het uiteindelijke doel van het onderwijs te verbeteren begrijpen. Voorwaarden vandaag de dag blijkt dat de vooruitgang in de participatie op school, maar de kwaliteit is nog steeds erg laag. Met kedasaran geschiedenis, die gedaan moet worden is het verbeteren van de kwaliteit van het leren / kwaliteit van leraren (docenten), de kwaliteit van de afgestudeerden, infrastructuur (bibliotheken en laboratoria) toereikend zijn.

d. Bewustzijn van de culturele aspecten
Elke stam heeft een geschiedenis van cultuur en identiteit die hen te karakteriseren. Mens en cultuur zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Mens en cultuur is een zeer nauw verenigd. Er is geen manier waarop de twee zijn gescheiden. Er is geen menselijke cultuur. Cultuurhistorie is een weerspiegeling van zichzelf van een natie, en etnische groepen, omdat het noodzakelijk is en nog steeds worden bestudeerd en ontwikkeld door de jongere generatie om uitsterven te behoeden.
Het fenomeen van vandaag blijkt dat er afbraak van de culturele decadentie en zelfs cultuur. Cultuur en cultureel erfgoed van het verleden moeilijk te langer kan volhouden. Probleemgebieden zoals taal; Papoea-kinderen niet meer vloeiend in het gebruik van hun lokale taal; over in plaats van dans dan dans wayase yospan. Een aspect van de cultuur dat de hoogste prioriteit zou bezetten worden bevorderd en ontwikkeld, en wordt vervolgens geërfd talen van de regio, omdat het een regionale culturele identiteit dient te worden bewaard in het leven (Hardjoprawiro, 1993/1994: 31). Met een gevoel van geschiedenis moeten we het behoud van de lokale cultuur om duurzame blijven door gebruik te maken van het momentum van de speciale autonomie aan lokale culturen te nemen als didactisch materiaal van lokale content.

Decentralisatie Geschiedenis
Speciale autonomie is een tijdperk dat was zeer geschikt voor de decentralisatie van de geschiedenis. Decentralisatie van de geschiedenis kan worden gestart vanaf de stappen lokale overheden (provincies, districten, steden) om de lokale geschiedenis van Papua's problemen in een uitgebreide reconstructie van (de geschiedenis van het dorp, de stad geschiedenis, de geschiedenis van de provincie / regio), het verzamelen van de de geschiedenis van de activa-of in de vorm van objecten, gebouwen en historische documenten, schrijven van de lokale geschiedenis, en het bijhouden van de geschiedenis en de lokale leiders. Geschreven bronnen over Papua vervat in verschillende documenten, zowel in de Indonesische taal document, Nederlands, Spaans, Portugees en opgeslagen in de centra van de archieven liggen verspreid in landen die de taal hebben. Een manier om te doen is leest u het document voor de toepassing van het schrijven van de geschiedenis van Papua. Voor dat doel is bereikt, de manier waarop is om te onderwijzen / trainen van een aantal onderzoekers om een vreemde taal meester te worden door voorrang te geven aan de Nederlandse taal als een geschreven document op de meeste kavels Papoea's zijn opgeslagen in Nederland (Mansoben, 2006)
Deze lokale overheden stap is bewustwording van de lange geschiedenis, die het bewustzijn van de hedendaagse geschiedenis zal verhogen. Volgens Nugroho Notosusanto (1984: 6), hedendaagse geschiedenis is het tijdperk van hun leven samen, dat wil zeggen tegelijkertijd met zowel onze lezers en historici alsmede wetenschappelijk penggarapanaya. Schrijven hedendaagse geschiedenis is heel belangrijk omdat grote veranderingen een d snel op het heden. In de hedendaagse geschiedenis, is de geschiedenis gezien als een beweging die een bepaalde weg, die naar voren leidt en kon niet van het ene niveau naar het andere lopen meer geavanceerde volgen. Men kan slechts weten dat de beweging de geschiedenis, hetzij door verhogen of verlagen van het tempo, maar hij kan niet stoppen of veranderen de loop van de geschiedenis. Ali syari 'ati (1988) betoogt dat het publiek bewust moet worden gebouwd omdat het een spiegel van historische bewustzijn zelf, en de geschiedenis is iets wat continu proces van een samenleving die zich volgens bepaalde wetten die deterministisch is, en heeft verzameld uit de opkomst en ondergang van een gemeenschap. Bewustmaking van de lokale geschiedenis van Papoea gebouwd moeten worden want het is de spiegel zelf en identiteit die moeten worden ontwikkeld door de eeuwen heen.


Referenties

Hardjoprawiro. 1993/1994. Taal-en Cultuurbehoud Ruimte van Compound In Indonesië Society. Jakarta: Ministerie van Onderwijs en Cultuur

Kartodirdjo, Sartono, 1993. Methodologie van aanpak Sociale Wetenschappen in de Geschiedenis. Jakarta: Gramedia Pustaka Utama

Mansoben, J.R. 2006. Lokale geschiedenis Papoea's van Papoea als een bestaan die moeten worden ontwikkeld. Jayapura. Papua Plaatselijke Geschiedenis Study Center.

Notosusanto Nugroho (1984) Problemen van de hedendaagse geschiedenis onderzoek (een ervaring). Jakarta: Inti Idayu Press.
Turah, Lucky. 2005. Groeiende besef bij de lokale geschiedenis (htt / / www.Suaramerdeka.com)

Wabiser, Y.D. 2006. Inventaris van de lokale geschiedenis van Papua. Jayapura. Papua Plaatselijke Geschiedenis Study Center



* Auteur: docent geschiedenis en onderwijs Studies Program Universiteit van Cenderawasih Jayapura PPKn FKIP